مدیریت سیلاب در حوضه آبریز رودخانه کن با رویکرد شبیه‌سازی و بهینه سازی

در مقاله حاضر تلاش شده است با در نظر گرفتن این رویکرد جدید، برنامه‌ای برای مدیریت سیل رودخانه کن در شمال تهران، ارائه گردد. نکته کلیدی در این رویکرد، توجه به مسائل اجتماعی و آسیب پذیری اجتماعی و ترکیب بهینه روش­های مختلف است به نحوی که بتوان با حداقل سرمایه گذاری بیشترین کاهش خسارت را داشت. لذا به منظور شبیه سازی جریان سیلاب در آبراهه­ها دو سناریو تعریف گردید و برای هر یک از سناریوها ترکیب‌های بهینه مختلفی از روش­های قابل اجرا پیشنهاد شد. با توجه به این رویکرد، مدل شبیه‌ساز MIKE-11 به منظور شبیه سازی سیلاب به همراه الگوریتم ژنتیک برای حداقل کردن خسارت‌ها استفاده و ترکیب بهینه روش‌های مختلف با در نظر گرفتن سطوح مختلف سرمایه گذاری ارائه گردید. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد از میان روش‌های سازه‌ای، دیوار سیل بند و بند تاخیری و از  بین روش‌های غیر سازه‌ای، آبخیزداری، مقاوم سازی و هشدار سیل بیشترین تاثیر را بر مدیریت موثر سیلاب داشته‌اند. ترکیب بهینه این روش‌ها در نقاط مختلف حوضه، توانسته است بین 2 تا 50 درصد دبی پیک سیلاب را در پایین دست حوضه کاهش دهد. بعلاوه مطابق نتایج بدست آمده، سرمایه گذاری تا 10 هزار میلیون تومان در حوضه کن خواهد توانست بیش از 30% کاهش خسارت سیلاب را به همراه داشته باشد.